Ο πολυάριθμος κι
εμπειροπόλεμος στρατός του Βρυώνη κατατροπώνει τους λιγοστούς Έλληνες
αγωνιστές. Ο Πανουργιάς τραυματίζεται. Ένα εχθρικό βόλι βρίσκει και τον
Ησαΐα. Ο αδελφός του ο παπα-Γιάννης πέφτει κι αυτός νεκρός. Ένα
παλικάρι βλέποντας τον ιεράρχη να
μένει πίσω λαβωμένος, τον σηκώνει στον ώμο του κι αρχίζει να τρέχει.
Ο
Ησαΐας τον παρακαλεί: «Αφησέ με τέκνον μου και σώσε τουλάχιστον σεαυτόν
ως χρησιμότερον». Ο ανήφορος στητός, εξουθενώνει το παλικάρι. Και αποθέτει κοντά στην πηγή της Χαλκωμάτας το «πολύτιμον
φορτίον». Φεύγοντας, άκουσε τον Ησαΐα να φωνάζει: «Παναγία
μου, σώσον τουλάχιστον την Πατρίδα». Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια.
Οι Τούρκοι καταφθάνουν κι αποτελειώνουν τον ιεράρχη. Όταν την άλλη μέρα
οι Τούρκοι παλούκωσαν τον Διάκο, βάλανε γύρω από την σούβλα περίπου 80
κεφάλια που 'χαν κόψει στη μάχη της Αλαμάνας. Ένα από αυτά ήταν και του
Ησαΐα.
Ο
Ησαΐας τον παρακαλεί: «Αφησέ με τέκνον μου και σώσε τουλάχιστον σεαυτόν
ως χρησιμότερον». Ο ανήφορος στητός, εξουθενώνει το παλικάρι. Και αποθέτει κοντά στην πηγή της Χαλκωμάτας το «πολύτιμον
φορτίον». Φεύγοντας, άκουσε τον Ησαΐα να φωνάζει: «Παναγία
μου, σώσον τουλάχιστον την Πατρίδα». Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια.
Οι Τούρκοι καταφθάνουν κι αποτελειώνουν τον ιεράρχη. Όταν την άλλη μέρα
οι Τούρκοι παλούκωσαν τον Διάκο, βάλανε γύρω από την σούβλα περίπου 80
κεφάλια που 'χαν κόψει στη μάχη της Αλαμάνας. Ένα από αυτά ήταν και του
Ησαΐα.
Εδώ απεικονίζεται πληγωμένος δίπλα στον Διάκο
σε πίνακα του Αλέξανδρου Ησαΐα εμπνευσμένο από τη μάχη της Αλαμάνας.
provided by flash-gear.com
«... Στ' αγέρι κρεμασμέvα ωσάv καντήλια τ' ουραvού, απoβραδίς δυο φώτα εφάvnκαv
στη σκοτειvιά.... Καvείς δεv τάχε αvάψει. Κ' έvας που πέρασε απεκεί, καλόγερος,
διαβάτnς, κ' είδε το θάμμα κ' έδραμε, στα λάμψη δυο κεφάλια ηύρε που πλάγιαζαv
γλυκά.... τώvα του Παπαγιάvvn και τάλλο του Δεσπότη του. Γοvατιστός εμπρός τους
έμειv' ο γέρος κ' έκλαψε. Τους έρριξε τρισάγιο τα φίλnσε στο μέτωπο και με το
δοκαvίκι έσκαψε λάκκο κ' έθαψε τ' αχώριστα τ' αδέλφια. Βλογάει το χώμα τpεις
φοραίς.... Εκαμε το σταυρό του και χάvεται στnv ερnμιά. Eσβήστηκαv τα φώτα»"
(Αριστοτέλης Βαλαωρίτης)