Είναι ένα κτίριο που όλοι γνωρίζουμε εξωτερικά, λίγοι ξέρουν το
εσωτερικό του και ακόμη λιγότεροι την ιστορία του. Είναι το πρώτο και
μεγαλύτερο νεοκλασικό κτίριο της Αθήνας με σχέδια του Βαυαρού
αρχιτέκτονα Friedrich von Gaertner, το οποίο θεμελιώθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1836.
Ο πατέρας του νεαρού Οθωνα, ο βασιλιάς Λουδοβίκος Α' της Βαυαρίας,
έφθασε στην Ελλάδα το 1835 εκπληρώνοντας μια νεανική του επιθυμία να
γνωρίσει από κοντά την Ελλάδα και τα μνημεία της. Στην ακολουθία του
ήταν και ο 44χρονος αρχιτέκτονας Φρίντριχ φον Γκέρτνερ, ο οποίος
αντιμετώπισε την επίσκεψή του στη χώρα μας περισσότερο σαν ένα ταξίδι
αναψυχής, μη γνωρίζοντας τις προθέσεις του Βαυαρού βασιλιά που συνόδευε.
Ο Λουδοβίκος και θέλοντας να εδραιώσει και με ένα μεγαλόπρεπο έργο την κυριαρχία του οίκου των Wittelsbach στην Ελλάδα, άρχισε να επισκέπτεται διάφορα οικόπεδα, ώστε να βρεθεί το κατάλληλο για την ανέγερση του ανακτόρου. Τελικά επελέγη το χαμηλό ύψωμα του Αγίου Αθανασίου, στη σημερινή Πλατεία
Συντάγματος. Αμέσως υπεγράφη το βασιλικό διάταγμα για τη νέα θέση των
ανακτόρων και στο άψε σβήσε, χωρίς αποκρυσταλλωμένα σχέδια εκτελέσεως
από τον Γκέρτνερ, στον οποίο είχε εν τω μεταξύ ανατεθεί η μελέτη, έγινε η
τελετή της θεμελίωσης του κτιρίου με κάθε λαμπρότητα και παρουσία δύο
βασιλέων.
Από μία αναφορά πληροφορούμαστε ότι στο βασιλικό γιαπί εργάζονταν 519 εργάτες και
τεχνίτες. Ένα χρόνο μετά τη θεμελίωση του κτιρίου είχαν κτιστεί τα
θεμέλια, τα υπόγεια και οι τοίχοι του ισογείου σε ύψος 2 μέτρων.
Ο Γκέρτνερ ασχολήθηκε με τη λεπτομερή σχεδίαση ενός μόνο μέρους των
ανακτόρων. Της αίθουσας του θρόνου και υποδοχής των ξένων και της
ανάπτυξης τριών επίσημων αιθουσών, χορού, παιγνίων και τραπεζαρίας.
Επίσης των βασιλικών διαμερισμάτων που βρίσκονταν στην νότια πτέρυγα του
πρώτου ορόφου και έβλεπαν στον Βασιλικό Κήπο. Τα έπιπλα των μεγάλων
αιθουσών καθώς και εκείνων της καθημερινής χρήσης και διαμονής των
βασιλέων παραγγέλθηκαν στη Γαλλία. Ο αρχιτέκτονας
έδωσε λίγη σημασία στη λειτουργικότητα και στην εξυπηρέτηση των
ανακτόρων. Οι υπηρεσιακοί χώροι δεν ήταν αρκετοί και οι στάβλοι έγιναν
μακρύτερα.
Η ανέγερση των ανακτόρων κράτησε επτά χρόνια, πράγμα που θεωρήθηκε
κατόρθωμα, και το 1843 εγκαταστάθηκε σε αυτά ο Οθωνας με την οικογένειά
του, ενώ συνεχίζονταν οι εργασίες της διακόσμησης. Η διακόσμηση είναι
επηρεασμένη από τον πομπηιανό ρυθμό, σύμφωνα με τα γούστα της εποχής.
Αρχισε το 1840 και συνεχίστηκε αδιάκοπα επί 13 ολόκληρα χρόνια. Από
έγγραφα αναθέσεων εκτέλεσης ζωγραφικών πινάκων του 1843 μαθαίνουμε πως
εργάστηκαν Βαυαροί καλλιτέχνες και Έλληνες ζωγράφοι, οι αδελφοί Φίλιππος και Γεώργιος Μαργαρίτης.
Στο κτίριο των ανακτόρων ο Οθωνας έζησε από το 1843 ως την έξωσή του το
1862. Αμέσως τον επόμενο χρόνο κατοικήθηκε από τον Γεώργιο Α' και την
οικογένειά του ως το 1922.
Το 1934 εγκαταστάθηκε η Γερουσία και από τον επόμενο χρόνο η Βουλή των Ελλήνων.
πηγή: