Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Φόρος τιμής στο Πολυτεχνείο...

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που η Ιστορία σταματά για λίγο την πορεία της στο χρόνο. Για λίγο μόνο! Για μια στιγμή! Για να ξεκουραστεί!

Μα τότε συμβαίνει κάτι μοναδικό! Οι άνθρωποι γύρω νιώθοντας την παρουσία της, τραντάζονται! Κάτι ξυπνάει μέσα τους! Αρχίζουν να καταλαβαίνουν το χρέος τους σε αυτή. Και όλα αλλάζουν! Όλα ανατρέπονται! Χιλιάδες χέρια υψώνονται γροθιά! Χιλιάδες φωνές ενώνονται στον αέρα! Χιλιάδες ψυχές αναζητούν αξίες χαμένες, ιδανικά ξεχασμένα, δικαιώματα καταπατημένα!

Και τότε η στάση γίνεται Σταθμός! Και η Ιστορία δυναμώνει, αντριεύει, γίνεται ποτάμι ορμητικό και παρασέρνει στο διάβα της λαούς και πολιτισμούς! Και προχωρά με νέα οράματα, νέες προοπτικές, νέα κατεύθυνση, κάθε φορά την ίδια: ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ! Κάθε φορά...


Τραγούδι: "Το όνειρο του πολεμιστή"
Στίχοι: Δημήτρης Υφαντής
Μουσική: Δημήτρης Υφαντής
Πρώτη Εκτέλεση: Γιάννης Χαρούλης
Δίσκος: ΧΕΙΜΩΝΑΝΘΟΣ (2006)

Οι στίχοι του τραγουδιού
Στου δράκου την καμπούρα
πάνω στης ράχης το φτερό
στ' άγρια τα κάστρα πολεμάω
κι έτσι τους χρόνους μου μετρώ.


Φτιάχνω φαρέτρα

μαύρη απ' της νύχτας τα μαλλιά
πάνω στης γης τ' αλάτι γράφω
και τραγουδώ με τα σκυλιά.


Την κούπα μου γεμίζω

κερνάω το φίδι για να βγει
όρθιος στον ήλιο να γρικάω
στον ουρανό του αετού η κραυγή.

Αναδημοσίευση από το "αδερφάκι" μας: