Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Επίλογος (και τώρα, τι;)...

Ο πρώτος κύκλος του blog των "...Απίθανων" έφτασε στο τέλος του. Με μεγάλη προσπάθεια, με πολύ κόπο, με σχεδόν 800 αναρτήσεις σε μία σχολική χρονιά και με πολλή βοήθεια από φίλους και συναδέλφους σε άλλα blog,  καταφέραμε να καλύψουμε ένα μεγάλο μέρος του ψηφιακού υποστηρικτικού υλικού των μαθημάτων της Στ' τάξης (σημαντικότατη βοήθεια φυσικά παρείχε και η ιστοσελίδα του Ψηφιακού Σχολείου). Παρόλα αυτά υπάρχει πολλή δουλειά ακόμα να γίνει και μεγάλο μέρος να καλυφθεί. Ιδέες υπάρχουν, διάθεση για δημιουργία επίσης υπάρχει, το πότε όμως θα υλοποιηθούν είναι άγνωστο, μια και η διαδικτυακή μου παρουσία στα blogs διακόπτεται εδώ (μέχρι να ξαναπάρω Στ' τάξη ή Ε' ή ενδεχομένως Δ', άγνωστο πότε). Προς το παρόν, το μόνο που είναι δεδομένο είναι ότι θα συνεχίσω να ανεβάζω δικό μου υλικό στην ιστοσελίδα μου "Στην τάξη", για όποια τάξη κι αν έχω στα επόμενα χρόνια..

Στο εξής λοιπόν, όπως και το περσινό αδερφάκι του, έτσι και το blog "Έκτη ...και απίθανοι" θα είναι ανενεργό καθώς αναστέλλεται η λειτουργία του επ' αόριστον. Δεν θα γίνονται νέες αναρτήσεις και επίσης δεν θα είναι δυνατόν να ελέγχονται οι ήδη υπάρχουσες για την ασφάλεια, τη λειτουργικότητα και την ανακατεύθυνση των συνδέσμων τους. Αυτό σημαίνει ότι στο εξής ο χρήστης θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για την περιήγησή του στο ιστολόγιο.

Θα γίνει προσπάθεια, όμως, το blog στον καιρό της "ξεκούρασής" του να γίνει πιο λειτουργικό και γρήγορο στην αναζήτηση της πληροφορίας και των αναρτήσεων.

Για τη φετινή χρονιά θα ήθελα να ευχαριστήσω...

Πρώτα απ' όλα τους μαθητές μου, την απίθανη τάξη μου, για τις υπέροχες σχολικές μέρες που περάσαμε τα δύο τελευταία χρόνια, για την προθυμία τους  σε ό,τι τους ζητούσα, για την προσπάθεια που καταβάλλανε, για το χαμόγελό τους, για τις σκανταλιές τους, για την υπομονή τους να με ακούνε, για την θετική ενέργεια και την καλή διάθεση που μου δίνανε στο να δημιουργώ πράγματα και στο να οργανώνουμε ή να συμμετέχουμε σε πάρα μα πάρα πολλές δραστηριότητες και εκδηλώσεις, για τη μεγάλη συμμετοχή τους στη λειτουργία του blog (με το 1/4 των συνολικών αναρτήσεων να είναι δικές τους δουλειές). Κοντά τους ένιωθα ότι γινόμουν καλύτερος δάσκαλος. Παιδιά, να ξέρετε ετούτο: Δίχως εσάς, το blog "Έκτη ...και απίθανοι" δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο! Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

Τους γονείς των μαθητών μου, για την ειλικρινή συνεργασία που είχαμε τα τελευταία δύο χρόνια και για την αμεσότητα, την αποδοχή και την υποστήριξη που παρείχαν σε κάθε μου κάλεσμα για ενημέρωση, βοήθεια ή αντιμετώπιση δυσκολιών και επίλυση προβλημάτων. Μακάρι όλοι οι γονείς να είχαν αυτή τη διάθεση και ανταπόκριση!

Τους φίλους (και όχι απλά συναδέλφους) του σχολείου μου και το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, για την ψηφιακή και ηθική υποστήριξη που μου παρείχαν, αλλά κυρίως για το υπέροχο εργασιακό και παιδαγωγικό περιβάλλον που έχουμε δημιουργήσει στο σχολείο μας.

Τους φίλους συναδέλφους από άλλες περιοχές, με τους οποίους συνεργαστήκαμε και από τους οποίους δανείστηκα ιδέες και υλικό. Το περίεργο είναι ότι, αν και δεν γνωριζόμαστε προσωπικά ούτε και έχουμε συναντηθεί ποτέ, νιώθω ότι είναι σαν να τους ξέρω από παλιά και ότι είναι πάντα εκεί όταν τους χρειάζομαι, όπως ένας πολύ καλός φίλος. Συνεχίστε την εξαιρετική δουλειά που κάνετε. Θα σας παρακολουθώ συνεχώς (όπως το έκανα καθημερινά μέχρι τώρα) και θα χρησιμοποιώ τις δουλειές σας και στις επόμενες τάξεις μου. Να είστε καλά!

Τους μαθητές και τους γονείς τους από άλλες περιοχές της χώρας, οι οποίοι επικοινωνούσαν μαζί μου για να ζητήσουν υλικό ή απλά για να πουν ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! Ένα ευχαριστώ, που όμως, ήταν αρκετό για να μου δίνει τεράστια δύναμη και ώθηση για τη συνέχεια. Με τη σειρά μου, λοιπόν, να σας πω κι εγώ ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! Καλή συνέχεια στα επόμενα σχολικά σας χρόνια!

Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος!
Σκόπευα, τελειώνοντας, να γράψω ΑΝΤΙΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ! Ποτέ, όμως, δεν μου άρεσαν οι αποχαιρετισμοί! Γι' αυτό θα τελειώσω με την ελπίδα και την ευχή...

...ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ!

Καλό καλοκαίρι, καλή ξεκούραση, καλή συνέχεια...

Παύλος Κώτσης