 |
| Οι αντιπρόσωποι στο Κάρλοβιτς |
Η συνθήκη του Κάρλοβιτς συνομολογήθηκε κατόπιν της μεσολάβησης της Αγγλίας και της Ολλανδίας και υπογράφτηκε μετά από ένα συνέδριο, πληρεξούσιων αντιπροσώπων, διάρκειας δύο μηνών, μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αφενός και των συνασπισμένων δυνάμεων της Ιερής Συμμαχίας του 1684 αφετέρου, (μίας συμμαχίας της Αυστρίας, της Πολωνίας, της Βενετίας και της Ρωσίας).
 |
| Ο Σουλτάνος Μουσταφά Β΄ |
Ανάμεσα στους όρους που αναγκάστηκε να αποδεχτεί ο Σουλτάνος, όσον αφορά τον ελληνικό χώρο, ήταν η παραχώρηση στους Βενετούς της Πελοποννήσου και της Κρήτης (περιοχές που ξαναπήραν οι Οθωμανοί με νέα συνθήκη 20 χρόνια αργότερα), αλλά και της Λευκάδας και της Αίγινας. Η Βενετία με τη σειρά της εγκατέλειπε στους Οθωμανούς τα φρούρια της Ναυπάκτου, του Αντιρρίου και της Πρέβεζας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν η πρώτη φορά που η Οθωμανική Αυτοκρατορία υπέγραφε συνθήκη με μη μουσουλμανικό κράτος και η πρώτη φορά που εγκατέλειπε τόσο μεγάλες εδαφικές εκτάσεις.
Επίσης, ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι στην υπογραφή της συνθήκης ο επίσημος αντιπρόσωπος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν ένας Φαναριώτης, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (ο εξ απορρήτων), γεγονός που σηματοδοτεί την άνοδο των Φαναριωτών στον οθωμανικό κρατικό μηχανισμό κατά τον 18ο αιώνα.
Η συνθήκη είχε αξιοσημείωτες συνέπειες και για τους Έλληνες, που αν και
δεν υπήρχε όρος που να κάνει κάποια σχετική μνεία, έδωσε τη δυνατότητα
στους Έλληνες εμπόρους να ξαναρχίσουν το εμπόριο με τη Βενετία και την
Αυστριακή Αυτοκρατορία,
γεγονός που είχε καθοριστικές συνέπειες στην οικονομική αναγέννηση του
ελλαδικού χώρου.
Επίσης, ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι στην υπογραφή της συνθήκης ο επίσημος αντιπρόσωπος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν ένας Φαναριώτης, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (ο εξ απορρήτων), γεγονός που σηματοδοτεί την άνοδο των Φαναριωτών στον οθωμανικό κρατικό μηχανισμό κατά τον 18ο αιώνα.
πηγή:
