Το Ζάλογγο είναι ένα από τα ιστορικά όρη της Ελλάδας. Βρίσκεται βόρεια της Πρέβεζας και το όνομά του συνδέθηκε με την προεπαναστατική περίοδο του 1821 και ειδικότερα με τον θρυλούμενο Χορό του Ζαλόγγου.
Μετά τη συνθήκη που είχε συνάψει ο Αλή Πασάς με τους Σουλιώτες στις 12 Δεκεμβρίου τους 1803,
οι κάτοικοι του Σουλίου έπρεπε να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Έτσι
φεύγοντας αυτοί χωρίσθηκαν σε ομάδες από τις οποίες η μία κατευθύνθηκε προς το
Ζάλογγο.
Ο Αλή Πασάς όμως, αθέτησε το λόγο του και καταδίωξε τους Σουλιώτες,
φτάνοντας μέχρι τη Μονή του Ζαλόγγου, όπου είχαν καταφύγει τα
γυναικόπαιδα. Μπροστά στον κίνδυνο της αιχμαλωσίας και των εξευτελισμών, δεκάδες Σουλιώτισσες πραγματοποίησαν μία ομαδική αυτοκτονία, πέφτοντας από
το βράχο "Στεφάνι", αφού πρώτα έριξαν τα ίδια τους τα παιδιά, υπέρτατη θυσία στο βωμό της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.
Οι φήμες του συγκινητικού περιστατικού έφτασαν σε όλη την
Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη, κερδίζοντας το θαυμασμό
και τη συμπαράσταση στους υπόδουλους Έλληνες.
Σήμερα ένα επιβλητικό μνημείο μήκους 18 μέτρων και ύψους 13 μέτρων
στέκει πάνω σε μία λιθόχτιστη βάση και απεικονίζει 6 αφαιρετικές μορφές
Σουλιωτισσών, κατασκευασμένες από σκυρόδεμα επενδεδυμένο με
ασβεστολιθικούς όγκους. Πιασμένες χέρι-χέρι, οι γυναικείες μορφές
μεγεθύνονται κλιμακωτά και στην άκρη του γκρεμού γιγαντώνονται, θέλοντας
έτσι να δοθεί ο συμβολισμός της θυσίας των γυναικών αυτών και της
αγάπης που έτρεφαν για την ελευθερία, σε σημείο να θυσιάσουν τους
εαυτούς τους, αλλά και τα παιδιά τους. Το μνημείο κατασκευάστηκε το 1961
και αποτελεί έργο του γλύπτη Γεώργιου Ζογγολόπουλου και του αρχιτέκτονα
Πάτροκλου Καραντινού.
(κλικ στην εικόνα για 3D ψηφιακή αναπαράσταση του μνημείου)
